ch. 3
Timol.3.1
Quibus rebus confectis cum propter diuturnitatem
belli non solum regiones, sed etiam urbes desertas
videret, conquisivit quos potuit, primum Siculos, dein
Corintho arcessivit colonos, quod ab iis initio Syracusae erant conditae.
Timol.3.2
civibus veteribus sua restituit,
novis bello vacuefactas possessiones divisit, urbium
moenia disiecta fanaque detecta refecit, civitatibus
leges libertatemque reddidit: ex maximo bello tantum
otium totae insulae conciliavit, ut hic conditor urbium earum, non illi qui initio deduxerant, videretur.
Timol.3.3
arcem Syracusis, quam munierat Dionysius ad urbem
obsidendam, a fundamentis disiecit, cetera tyrannidis
propugnacula demolitus est deditque operam, ut quam
minime multa vestigia servitutis manerent.
Timol.3.4
cum tantis esset opibus, ut etiam invitis imperare posset, tantum
autem amorem haberet omnium Siculorum, ut nullo
recusante regnum obtinere liceret, maluit se diligi quam
metui. itaque, cum primum potuit, imperium deposuit ac privatus Syracusis, quod reliquum vitae fuit, vixit.
Timol.3.5
neque vero id imperite fecit: nam quod ceteri
reges imperio potuerunt, hic benivolentia tenuit. nullus
honos huic defuit, neque postea res ulla Syracusis
gesta est publice, de qua prius sit decretum quam
Timoleontis sententia cognita.
Timol.3.6
nullius umquam consilium non modo antelatum, sed ne comparatum quidem
est. neque id magis eius benivolentia factum est quam
prudentia.